ΠΡΟΣΟΧΗ

Οι ιατρικές και άλλες πληροφορίες που αναγράφονται στις σελίδες του παρόντος δικτυακού τόπου ,αποσκοπούν στην επιφανειακή ενημέρωση του αναγνώστη και σε καμιά περίπτωση δεν προσφέρονται για θεραπευτική, διαγνωστική ή άλλου τύπου επίλυση τυχόν προβλήματος υγείας που πιθανόν τον απασχολεί , και για το οποίο οφείλει να συμβουλευτεί τον θεράποντα ιατρό του

ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΣΘΕΝΗ

Ο ΑΚΤΙΝΟΛΟΓΟΣ

Ακτινολόγος είναι γιατρός ο οποίος μετά από πενταετή μεταπτυχιακή εκπαίδευση σε μεγάλα νοσοκομεία και κατόπιν γραπτών και προφορικών εξετάσεων αποκτά την ειδικότητα της ακτινολογίας.

Ο Ακτινολόγος στο ρόλο του διαγνωστή είναι το μάτι της Ιατρικής.

Ο Ακτινολόγος στο ρόλο του επεμβατιστή, ενεργεί διπλά για τη διάγνωση, αλλά και τη θεραπεία της νόσου.

Στη διάρκεια της εκπαιδευσής του, ο ειδικευόμενος ακτινολόγος εκπαιδεύεται θεωρητικά και πρακτικά σε όλα τα είδη της Ιατρικής απεικόνισης. Μαθαίνει πως να χειρίζεται πολλαπλές μεθόδους και τεχνικές και πως σε κάθε μιά από αυτές απεικονίζεται ένα όργανο ή τμήμα του φυσιολογικό ή με νόσημα. Μαθαίνει, όχι μόνο πώς, αλλά πότε και γιατί να κάνει χρήση των απεικονιστικών μεθόδων.

Στον Ακτινολόγο παραπέμπεται ο ασθενής για την επίλυση ενός κλινικού ερωτήματος. Είναι ο γιατρός τον οποίο συμβουλεύονται συχνότερα οι άλλοι γιατροί.

Ακτινολογία είναι ο κλάδος της Ιατρικής Επιστήμης ο οποίος ασχολείται με τις μεθόδους της Ιατρικής απεικόνισης.

Αν και ο όρος Ακτινολογία παραπέμπει σε ακτινοβολία, όλες οι διαθέσιμες μέθοδοι και τεχνικές δεν χρησιμοποιούν ακτίνες Χ.

Ακτινοβολία είναι η ροή ηλεκτρομαγνητικών κυμάτων ή σωματιδίων μικροτέρων του ατόμου και τα οποία εκπέμπονται από ένα σώμα ή μια ουσία.

Ο άνθρωπος είναι εκτεθειμένος όλο το χρόνο σε ακτινοβολία. Η έκθεση προέρχεται από φυσικές ή τεχνητές πηγές.

Η ακτινοβολία από φυσικές πηγές προέρχεται από το διάστημα (κοσμική ακτινοβολία), ή από επίγειες φυσικές πηγές.Τα ανωτέρω συνιστούν την ακτινοβολία από το φυσικό περιβάλλον.

Η ατμόσφαιρα της γής είναι αδιαπέραστη από το μεγαλύτερο μέρος της κοσμικής ακτινοβολίας. Υπάρχουν όμως μερικές ζώνες συχνοτήτων, τα λεγόμενα ατμοσφαιρικά παράθυρα μέσω των οποίων φτάνουν στη γη . Η ατμόσφαιρα της γης είναι αδιαπέραστη από τις ακτίνες Χ. Μεταξύ της υπέρυθρης και της υπεριώδους ακτινοβολίας βρίσκεται το ορατό φως.

Η ένταση της κοσμικής ακτινοβολίας μεταβάλλεται ανάλογα με τη γεωγραφική θέση ή το χρόνο.Στην επιφάνεια της θάλασσας και την εύκρατη ζώνη είναι η μικρότερη.Σε κάθε 1500 μέτρα ύψος η ένταση σχεδόν διπλασιάζεται.

Η ακτινοβολία από φυσικές πηγές την οποία δέχεται ο άνθρωπος, είναι εξωτερική από τα διάφορα πετρώματα και εδάφη του φλοιού της γης και εσωτερική από το νερό, τον αέρα και τα τρόφιμα .

Το ποσό της ακτινοβολίας από φυσικές πηγές, ποικίλλει ανάλογα με το τόπο που ζούμε, τα υλικά με τα οποία είναι κατασκευασμένα τα κτίρια και από τον αερισμό τους. Σε ένα καλά αεριζόμενο κτίριο η συγκέντρωση στον αέρα του ραδιενεργού ραδονίου μειώνεται σημαντικά.

Η ακτινοβολία από το φυσικό περιβάλλον, αποτελεί φυσική έκθεση, την οποία μπορουμε μεν να την μειώσουμε, όχι όμως και να την αποφύγουμε.

Στη χώρα μας η ετήσια επιβάρυνση σε ακτινοβολία από το φυσικό περιβάλλον κυμαίνεται γύρω στις 0,76 μονάδες και ισοδυναμεί με το μέσο παγκόσμιο επίπεδο.

Δεν υπάρχει καμμιά αξιόπιστη απόδειξη ότι η ακτινοβολία από το φυσικό περιβάλλον προκαλεί οποιαδήποτε βλάβη στην υγεία.

Ο άνθρωπος επίσης εκτίθεται σε τεχνητή ακτινοβολία προερχόμενη από ποικιλία τεχνικών πηγών.

Μικρή επιβάρυνση προέρχεται από την έγχρωμη τηλεόραση, τις φθορίζουσες οθόνες, τους ανιχνευτές καπνού, τα αεροπορικά ταξίδια κλπ.

Επιβάρυνση επίσης υπάρχει από τους πυρηνικούς σταθμούς, ιδιαίτερα στο περιβάλλοντα χώρο και από τα πυρηνικά όπλα.

Τέλος πηγή έκθεσης σε τεχνητή ακτινοβολία αποτελούν ωρισμένες ιατρικές πράξεις. Αφορούν κυρίως διαγνωστικές ακτινολογικές εξετάσεις στις οποίες χρησιμοποιούνται ακτίνες Χ και λιγότερο συχνά οι εξετάσεις με ραδιοισότοπα καθώς και η ακτινοθεραπεία των κακοήθων όγκων.

ΕΙΔΗ ΑΚΤΙΝΟΛΟΓΙΩΝ ΕΞΕΤΑΣΕΩΝ

Αναφέρονται τα κυριότερα είδη μεθόδων και τεχνικών της διαγνωστικής και επεμβατικής Ακτινολογίας.

Αγγειογραφία με καθετήρα

Μαγνητική αγγειογραφία

Μαγνητική τομογραφία

Αγγειογραφία με αξονική τομογραφία

Μαστογραφία

Μέτρηση οστικής πυκνότητας

Αγγειοπλαστική

Μυελογραφία

Ακτινογραφία

Ακτινοσκόπηση

Νεφροστομία

Αξονική τομογραφία

Νεφροτομογραφία

Αρθρογραφία

Ν.Ο.Κ.

Αρτηριογραφία

Οισοφαγογράφημα

Βαρυούχο γεύμα

Ουρηθρογραφία

Βαρυούχος υποκλυσμός

Βιοψία (κατευθυνόμενη)

Πανοραμική

Βρογχογραφία

Πυελογραφία

Διάβαση λεπτού εντέροu

Σαλπιγγογραφία

Διάβαση παχέος εντέρου

Σιελογραφία

Διακολπικό υπερηχογράφημα

Συριγγογραφία

Διορθικό υπερηχογράφημα

Διπλή αντίθεση

Τρισδιάστατη απεικόνιση

Διαδερμική παροχετευση

TIPS

Διαδερμική διηπατική χολαγγειογραφία

TRIPLEX αγγείων

Διαδερμικές μικροεπεμβατικές θεραπείες

Υπερηχογραφία

Εικονική ενδοσκόπηση

Υστεροσαλπιγγογραφία

Εμβολισμός

Ενδοαυλικές προσθέσεις

Φλεβογραφία

Εντερόκλυση

Χολαγγειογραφία

Κατάποση βαρίου

Χολαγγειοπαγκρεατογραφία

Κυστεογραφία

Ψηφιακή ακτινογραφία

Λεμφαγγειογραφία

AΓΓΕΙΟΓΡΑΦΙΑ

Είναι η εξέταση της απεικόνισης των αιμοφόρων αγγείων των διαφόρων οργάνων του σώματος, με σκοπό την ανάδειξη νόσου, στένωσης, απόφραξηs, ανευρύσματος και ενίοτε θεραπείας τους.

Είναι η μέθοδος η οποία επιτρέπει στον ιατρό να <δει> το εσωτερικό των αρτηριών και των φλεβών του σώματος.

Σήμερα η μελέτη των αγγείων γίνεται με ποικιλία μεθόδων, όπως η σχετικά αιματηρή αγγειογραφία με καθετήρα , καθώς και με αναίμακτες νεώτερες μεθόδους όπως η Triplex υπερηχογραφία, η μαγνητική αγγειογραφία και πρόσφατα η τρισδιάστατη αγγειογραφία με αξονικό τομογράφο.

Η αγγειογραφία όμως με καθετήρα αποτελεί τη μέθοδο αναφοράς.

ΑΓΓΕΙΟΓΡΑΦΙΑ ΜΕ ΚΑΘΕΤΗΡΑ

Είναι η μέθοδος απεικόνισης, των αιμοφόρων αγγείων των διαφόρων οργάνων του σώματος με ειδικό μηχάνημα το οποίο ονομάζεται αγγειογράφος και λειτουργεί με ακτινες Χ.

Για την εκτέλεση της μεθόδου απαιτείται παρακέντηση αγγείου, συνήθως της μηριαίας αρτηρίας στη βουβωνική χώρα, μετα από τοπική αναισθησία. Από το σημείο της παρακέντησης εισάγεται λεπτός καθετήρας, ο οποίος οδηγείται στο αγγείο που μας ενδιαφέρει. Ακολουθεί έγχυση ιωδιούχου σκιαγραφικού μέσου και η λήψη των εικόνων οι οποίες αποτυπώνονται σε ακτινολογικό φιλμ ή σε κινηματογραφικό όπως π. χ. στη στεφανιογραφία. Σήμερα οι εικόνες λαμβάνονται και ψηφιακά με τη τεχνική της ψηφιακής αφαιρετικής αγγειογραφίας.

Η εξέταση διαρκεί απο 15 λεπτά εως 2 ώρες, ενδέχεται όμως να διαρκέσει και περισσότερο. Στο διάστημα αυτό ο ασθενής παραμένει ξαπλωμένος στην ακτινολογική τράπεζα.

Ο εξεταζόμενος τη προηγούμενη ημέρα της εξέτασης θα πρέπει να λάβει αρκετή ποσότητα υγρών, την ημέρα δε της εξέτασης να είναι νηστικός. Μετά την εξέταση θα πρέπει να παραμείνει κλινήρης άνω των 6 ωρών, ενδέχεται δε να νοσηλευθεί για 24ωρη παρακολούθηση.

Ανάλογα με το εξεταζόμενο όργανο ή αγγείο, η αγγειογραφία έχει ειδική ονομασία π. χ. στεφανιογραφία, ηπατική ή νεφρική αγγειογραφία, αορτογραφία κλπ.

Επίσης σε καθετηριασμό κεντρικών αγγείων ενός οργάνου η αγγειογραφία καλείται εκλεκτική, σε κλάδο δε του ανωτέρω αγγείου καλείται υπερεκλεκτική αγγειογραφία.

Τα προτερήματα της μεθόδου είναι ότι μας παρέχει λεπτομερή και σαφέστατη εικόνα των αγγείων σε αντίθεση δε με τις άλλες μεθόδους ενδέχεται να συνδυάσει διάγνωση και θεραπεία π. χ. αγγειοπλαστική, τοποθέτηση stent ή θρομβόλυση.

Οι περιορισμοί της αφορούν ασθενείς με βλάβη νεφρικής λειτουργίας, αιμορραγική διάθεση και ιστορικό αλλεργίας στα ιωδιούχα σκιαγραφικά μέσα.

ΑΓΓΕΙΟΓΡΑΦΙΑ ΜΕ ΑΞΟΝΙΚΗ ΤΟΜΟΓΡΑΦΙΑ

Είναι η τεχνική της απεικόνισης του κορμού των αιμοφόρων αγγείων με τη τεχνολογία της αξονικής τομογραφίας.

Γίνεται όπως η συνήθης αξονική τομογραφία, με ειδικό δε πρόγραμμα γίνεται ανασύνθεση των εικόνων σε δύο ή τρείς διαστάσεις.

Σε αντίθεση με την αγγειογραφία με καθετήρα, είναι ανώδυνη, το σκιαγραφικό χορηγείται ενδοφλέβια, ο χρόνος εξέτασης και το κόστος ειναι μικρότερα και δεν απαιτείται νοσηλεία του εξεταζομένου. Επιπλέον η τεχνική αυτή μας προσφέρει τρισδιάσταση απεικόνιση.

ΑΓΓΕΙΟΓΡΑΦΙΑ ΜΕ ΜΑΓΝΗΤΙΚΗ ΤΟΜΟΓΡΑΦΙΑ

Είναι τεχνική απεικόνισης του κορμού των αγγείων του σώματος με τη τεχνολογία της μαγνητικής τομογραφίας.

Η σύντομη ονομασία της είναι μαγνητική αγγειογραφία.

Σε δύο από τις υπάρχουσες τεχνικές της μαγνητικής αγγειογραφίας δε χρησιμοποιείται σκιαγραφικό, σε πρόσφατη δε τεχνική χορηγείται το ειδικό σκιαγραφικό για να έχουμε σαφέστερη εικόνα.

Η εξέταση διαρκεί από 10-60 λεπτά ανάλογα με τη τεχνική, είναι ανώδυνη, δεν απαιτείται προετοιμασία του ασθενή, ή νοσηλεία, το δε κόστος είναι μικρότερο της αγγειογραφίας με καθετήρα.

Μειονέκτημά της είναι ότι δεν απεικονίζει τις αποτιτανώσεις στις αθηρωματικές πλάκες.

Η τεχνική αυτή προσφέρει τρισδιάστατη απεικόνιση.

ΑΓΓΕΙΟΠΛΑΣΤΙΚΗ

Είναι επεμβατική πράξη κατά την οποία, υπό αγγειογραφικό έλεγχο γίνεται διαστολή της στένωσης του αγγείου με μπαλόνι το οποίο είναι τοποθετημένο στην άκρη ενός καθετήρα.

Εφαρμόζεται κυρίως στα στεφανιαία αγγεία της καρδιάς, της κοιλίας και των άκρων. Εάν η έκβαση είναι επιτυχής αποφεύγεται το χειρουργείο. Σε επαναστένωση, δύναται να επαληφθεί με επιτυχία. Η πιθανότητα επαναστένωσης μειώνεται με τη τοποθέτηση stent.

Οι κίνδυνοι από την αγγειοπλαστική είναι περίπου στο 'ιδιο ποσοστό με αυτούς της χειρουργικής επέμβασης.

ΑΚΤΙΝΟΓΡΑΦΙΑ

Είναι η εικόνα ενός οργάνου του ανθρωπίνου σώματος η οποία παράγεται από τις ακτίνες Χ και αποτυπώνεται σε ειδική φωτογραφική πλάκα.

Απλή θεωρείται η ακτινογραφία η οποία λαμβάνεται χωρίς τη χορήγηση σκιαγραφικού. Δεν απαιτείται καμμία προετοιμασία με εξαίρεση τη ΝΟΚ.

Η περιοχή που ακτινογραφείται πρέπει να είναι ελεύθερη χωρίς ρούχα ή κοσμήματα για την αποφυγή τεχνικών σφαλμάτων ή επιπροβολής τους στο φίλμ.

Μια απλή ακτινογραφία θεωρείται ο ταχύτερος και ευκολότερος τρόπος να εκτιμήσουμε τους πνεύμονες και τα οστά.

Η επιβάρυνση από την ακτινοβολία, είναι δεκάδες ή εκατοντάδες φορές μικρότερη από την ακτινοβολία του περιβάλλοντος.

Λήψη ακτινογραφίας γίνεται σε όλες τις ακτινολογικές πράξεις και μαζί με την ακτινολογική έκθεση που τις συνοδευει αποτελούν το απεικονιστικό τμήμα του ιατρικού φακέλλου.

ΑΚΤΙΝΟΣΚΟΠΗΣΗ

Εξέταση με την οποία παρατηρούμε ζωντανά τα εσωτερικά όργανα του σώματος διαμέσου της οθόνης της τηλεόρασης του ακτινολογικού μηχανήματος.

Οι πληροφορίες παρέχονται άμεσα, αποτελεί δε τη μόνη εξέταση με την οποία εκτιμάται η κινητικότητα των διαφόρων οργάνων.

Χρησιμοποιείται κυρίως στις τεχνικές βαριούχο γεύμα και βαριούχος υποκλυσμός, στην αγγειογραφία με καθετήρα και ενίοτε στις παρακεντήσεις.

Συνοδεύεται με λήψη ακτινογραφιών και σπανιότατα αποτελεί την μοναδική εξέταση.

ΑΞΟΝΙΚΗ ΤΟΜΟΓΡΑΦΙΑ

Είναι η διαγνωστική μέθοδος στην οποία συνδυάζονται η χρήση των ακτίνων Χ με την τεχνολογία των κομπιούτερ.

Με το ειδικό μηχάνημα, του αξονικού τομογράφου, χρησιμοποιούνται δέσμες ακτίνων Χ από διάφορες οπτικές γωνίες, λαμβάνονται εικόνες από επιλεγμένα επίπεδα του σώματος, οι οποίες επεξεργάζονται από το κομπιούτερ με τελικό αποτέλεσμα την εικόνα των δύο ή τριών διαστάσεων.

Οι εικόνες είναι ισοδύναμες της περιγραφικής ανατομικής ή της ερευνητικής λαπαροτομίας.

Η αξονική τομογραφία αποτελεί τη μέθοδο εκλογής για ποικιλία παθήσεων σε όλα σχεδόν τα όργανα του σώματος, έχει αντικαταστήσει άλλες επώδυνες διαγνωστικές εξετάσεις, με τη χρήση της δε αποφεύγεται η υψηλού κινδύνου και κόστους ερευνητική λαπαροτομία.

Η εξέταση είναι ανώδυνη, απλή και ασφαλής και δεν απαιτείται καμμιά προετοιμασία. Σκόπιμη όμως είναι η αποφυγή στερεάς τροφής 3-4 ώρες πριν από την εξέταση. Στο ανωτέρω χρονικό διάστημα επιτρέπεται η λήψη υγρών.

Στην εξέταση άνω και κάτω κοιλίας μια ώρα πριν απαιτείται η λήψη από του στόματος του κατάλληλου σκιαγραφικού. Με τα σύγχρονα μηχανήματα η διάρκεια της εξέτασης κυμαίνεται γύρω στα 15 λεπτά.

Ο μόνος περιορισμός για την εξέταση είναι η εγκυμοσύνη.

Οι κίνδυνοι από την αξονική τομογραφία αφορούν την επιβάρυνση από την ακτινοβολία και τη πιθανότητα αλλεργικών αντιδράσεων από την ενδοφλέβια χορήγηση του σκιαγραφικού.

Τα ωφέλη όμως από τη διάγνωση υπερτερούν της πιθανότητας κινδύνου από την επιβάρυνση της ακτινοβολίας.

Συγκριτικά με τη μαγνητική τομογραφία, η αξονική τομογραφία έχει μικρότερο κόστος, μειονεκτεί δε στη μελέτη των μαλακών μορίων.

ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ

Ακτινολογική εξέταση η οποία εστιάζεται στην απεικόνιση των αρθρώσεων κυρίως του γόνατος και του ώμου.

Μετά από αναισθησία υπό ακτινοσκοπικό έλεγχο, εισάγεται μικρη βελόνα στον αρθρικό χώρο και ακολουθεί έγχυση ιωδιούχου σκιαγραφικού.

Δεν απαιτείται προετοιμασία.

Σήμερα εφαρμόζεται σπάνια μιας και έχει υποκατασταθεί από ανώδυνες μεθόδους όπως η μαγνητικη τομογραφία.

ΑΡΤΗΡΙΟΓΡΑΦΙΑ

Ειδική ονομασία της αγγειογραφίας η οποία γίνεται για την απεικόνιση του τροφοφόρου αρτηριακού δένδρου ενός οργάνου του σώματος π. χ. αρτηριογραφία κάτω άκρων, νεφρική αρτηριογραφία κλπ.

ΓΕΝΙΚΕΣ ΟΔΗΓΙΕΣ

Πριν από την έναρξη ωρισμένων εξετάσεων, είναι απαραίτητη κάποια προετοιμασία διάρκειας συνήθως ολιγων ωρών και σπανιότερα ολίγων ημερών.

Πριν από κάθε εξέταση, εξαιρουμένης της υπερηχογραφίας, η γυναίκα στη παραγωγική ηλικία θα ερωτηθεί εαν είναι ή ενδέχεται να είναι εγκυος.

Ανάλογα με το είδος της εξέτασης θα ερωτηθεί το εξεταζόμενο άτομο εαν είναι αλλεργικό, εαν έχει υποβληθεί στο παρελθόν σε κάποια εγχείρηση, εαν έχει μεταλλικά εμφυτεύματα, όπως βηματοδότη, ορθοπεδική λάμμα στήριξης, αντικατάσταση άρθρωσης κλπ.

Για οποιαδήποτε απο τα ανωτέρω ζητήματα, συζήτησε με το θεράποντα ιατρό σου, ή με τον εξεταστή σου ακτινολόγο.

ΤΟ ΣΚΙΑΓΡΑΦΙΚΟ

Σκιαγραφικό ονομάζεται η φαρμακευτική ουσία η οποία χορηγείται στον ασθενή κατά την διάρκεια μιας απεικονιστικής εξέτασης με σκοπό να αναδειχθεί λεπτομερέστερα μια βλάβη ή ακόμη και να αποκλειστεί η ύπαρξή της.

Τα κυριώτερα είδη σκιαγραφικών μέσων που χρησιμοποιούμε σήμερα είναι το ''βάριο'', το γαδολίνιο, τα ιωδιούχα, ο αέρας ή το CO2. Το βάριο με την μορφή λευκού εναιωρήματος, χορηγείται από το στόμα για την μελέτη του οισοφάγου και του στομάχου (βαριούχο γεύμα) ή από το ορθό για την μελέτη του παχέως εντέρου (βαριούχος υποκλυσμός). Θεωρείται ακίνδυνη φαρμακευτική ουσία, ακολουθεί την πορεία της τροφής και των κοπράνων και δεν απορροφάται. Επειδή όμως ευνοεί την δυσκοιλιότητα, σκόπιμο είναι μετά την εξέταση να ληφθεί από το στόμα ικανή ποσότητα υγρών.

Το γαδολίνιο χρησιμοποιείται αποκλειστικά στην εξέταση με μαγνητική τομογραφία επειδή έχει την ικανότητα να μεταβάλλει τις μαγνητικές ιδιότητες των ιστών. Θεωρείται ασφαλές για όλους τους ασθενείς με εξαίρεση την έγκυο γυναίκα . Όπως και για οτιδήποτε που εισέρχεται στο σώμα, υπάρχει μικρή πιθανότητα αλλεργικής αντίδρασης.

Τα ιωδιούχα σκιαγραφικά, χρησιμοποιούνται με τους παρακάτω τρόπους:

Από το στόμα σαν εναλλακτική λύση του βαριούχου γεύματος

Ενέσιμη μορφή διαμέσου της αρτηρίας στην αγγειογραφία

Ενέσιμη μορφή διαμέσου της φλέβας στην αξονική τομογραφία και την ενδοφλέβια πυελογραφία.

Ενέσιμη μορφή διαμέσου των λεμφαγγείων στην λεμφαγγειογραφία.

Σαν «μεταφορέας» κυτταροστατικών φαρμάκων στο χημειοεμβολισμό

Γενικά δύναται να χρησιμοποιηθούν οπουδήποτε στον ανθρώπινο οργανισμό π.χ. στην ουροδόχο κύστη - κυστεογραφία, στους σιελογόνους αδένες - σιελογραφία, στο νωτιαίο μυελό - μυελογραφία.

Ενδέχεται μερικοί ασθενείς να είναι αλλεργικοί στο ιώδιο, ή να είχαν στο παρελθόν αλλεργική αντίδραση στα σκιαγραφικά. Είναι ζωτικής σημασίας να πληροφορηθεί ο γιατρός τα ανωτέρω όπως επίσης εάν ο ασθενής είναι αλλεργικός σε άλλα φάρμακα, εάν πάσχει από διαβήτη και λαμβάνει το φάρμακο Metformin αν πάσχει από άσθμα καθώς και για την κατάσταση της νεφρικής λειτουργίας, προκειμένου να ληφθούν τα κατάλληλα μέτρα.

Στην τεχνική της διπλής αντίθεσης για την μελέτη του πεπτικού σωλήνα χρησιμοποιούνται τα ''αρνητικά'' σκιαγραφικά ο αέρας ή το CO2.

Τέλος σε ορισμένα κέντρα, χρησιμοποιούνται σκιαγραφικά μέσα και στην υπερηχογραφία τα οποία θεωρούνται ακίνδυνα.

ΠΟΣΟ ΑΣΦΑΛΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΑΚΤΙΝΟΛΟΓΙΚΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ;

Ορισμένοι ασθενείς ανησυχούν μήπως υποστούν κάποια βλάβη, ιδιαίτερα δε καρκίνο, από την επιβάρυνση με ακτινοβολία για ιατρικό διαγνωστικό σκοπό.

Για πολύ μεγάλες δόσεις ακτινοβολίας, όπως συνέβη με τους κατοίκους της Χιροσίμα, του Ναγκασάκι και πρόσφατα στο Τσέρνομπιλ, αυτό είναι αληθές. Στις δύο πρώτες πόλεις μετά την πυρηνική έκρηξη, οι εκατό αναμενόμενοι καρκίνοι αυξήθηκαν τα επόμενα χρόνια στους εκατόν δέκα.

Για τυπικές όμως διαγνωστικές εξετάσεις αυτό δεν είναι αληθές. Το ποσό της ακτινοβολίας που χρειαζόμαστε για αυτές είναι πολύ μικρό, μικρότερο της ακτινοβολίας την οποία δεχόμαστε από το φυσικό περιβάλλον. Με απλά λόγια, η επιβάρυνση από μιά ακτινογραφία θώρακος αντιστοιχεί σε ακτινοβολία περιβάλλοντος 2-3 ημερών. Αλλοι δε εκτιμούν ότι η ετήσια ακτινοβολία από το περιβάλλον ισοδυναμεί μέχρι και 400 ακτινογραφίες θώρακος. Ενδιαφέρον επίσης είναι ότι σε γεωγραφικές περιοχές με υψηλή επιβάρυνση ακτινοβολίας από το φυσικό περιβάλλον, η αναλογία καρκίνου είναι χαμηλότερη από τις γεωγραφικές περιοχές με χαμηλή επιβάρυνση από το φυσικό περιβάλλον.

Οι ακτινολογικές εξετάσεις είναι ασφαλείς όταν γίνονται από ακτινολόγο ή τεχνολόγο. Αυτοί έχουν εκπαιδευτεί να χρησιμοποιούν την ελάχιστη δόση ακτινοβολίας, όση είναι αναγκαία για να λάβουμε τις πληροφορίες που χρειαζόμαστε. Τα τελευταία χρόνια με την πρόοδο της τεχνολογίας έχει ελαττωθεί σημαντικά η επιβάρυνση. Δεν χρειαζόμαστε πλέον μεγάλες δόσεις, όπως στο παρελθόν, για μια χρήσιμη διαγνωστική εικόνα. Η δε δέσμη των ακτίνων εστιάζεται επακριβώς στο όργανο ή στο τμήμα που θέλουμε να εξετάσουμε. Το ποσόν της ακτινοβολίας είναι ελάχιστο, τα δε ωφέλη από τη εξέταση, (αποφυγή χειρουργείου, ταχεία διάγνωση κ.λ.π), είναι πολύ μεγαλύτερα από την αίσθηση του φόβου.

Σε μερικές ακτινολογικές εξετάσεις, ιδιαίτερα όταν επαναλαμβάνονται, υπάρχει επιβάρυνση ακτινοβολίας, μεγαλύτερη από αυτή του φυσικού περιβάλλοντος. Δεν έχει αποδειχτεί ότι οι δόσεις αυτές είναι επιβλαβείς για τον άνθρωπο. Για λόγους και μόνο ακτινοπροστασίας υποθέτουμε ότι υπάρχει ένας θεωρητικός κίνδυνος, ο οποίος υπολογίζεται από τις υψηλές δόσεις.

Με βάση αυτό, υιοθετούνται νόμοι και κανόνες ακτινοπροστασίας ώστε η παρατεταμένη χαμηλή έκθεση στην ακτινοβολία, να μην προκαλεί στατιστική επιβάρυνση της συνήθους συχνότητας του καρκίνου.

Ο οποιοσδήποτε πιθανός κίνδυνος από έκθεση στην ακτινοβολία των διαγνωστικών εξετάσεων, θα πρέπει να ζυγίζεται με τα οφέλη τα οποία αποκομίζουμε από την εξέταση. Χρήσιμο αποδεικνύεται, οι ασθενείς να κρατούν αρχείο ακτινολογικών εξετάσεων. Έτσι, μπορεί να γίνει σύγκριση με προηγούμενες εξετάσεις, ακόμη και να αποφευχθεί η επανάληψη τους.

Ως παράγοντας κινδύνου η ακτινοβολία προκαλεί έντονη ανησυχία κατά την διάρκεια της κυήσεως. Αυτό δικαιολογείται διότι ενδέχεται να επιβαρυνθούν δύο άτομα, η μητέρα και το έμβρυο. Εάν παραστεί ανάγκη για κάποια απεικονιστική εξέταση με ακτίνες Χ στη μητέρα, λαμβάνονται ασφαλή μέτρα ακτινοπροστασίας για το έμβρυο.

Ιδιαίτερη επίσης ανησυχία προκαλεί η επικινδυνότητα της ακτινοβολίας στη βρεφική και την παιδική ηλικία. Στις φάσεις αυτές της ζωής, η πιθανότητα κινδύνου από την ακτινοβολία θεωρείται μεγαλύτερη από αυτή των ενηλίκων. Σήμερα όμως, η ακτινολογία διαθέτει εναλλακτικές μεθόδους στις οποίες δεν χρησιμοποιούνται ακτίνες Χ, όπως π.χ υπέρηχοι. Εάν όμως παραστεί ανάγκη τέτοιων μεθόδων, τότε εκτιμάται η σχέση κόστος ακτινοβολίας και ωφέλη από τη διάγνωση. Ο ενδεχόμενος κίνδυνος από μια ακτινογραφία θώρακος είναι πολύ μικρότερος από τον πιθανό κίνδυνο της κολύμβησης σε αυτή την ηλικία ακόμη και με σωσίβιο.

ΠΟΙΑ ΜΕΘΟΔΟΣ ΕΙΝΑΙ Η ΚΑΛΥΤΕΡΗ;

Η Ακτινολογία διαθέτει σήμερα, ένα ισχυρό διαγνωστικό οπλοστάσιο, το οποίο περιλαμβάνει ποικιλία μεθόδων και ευρύ φάσμα τεχνικών.

Αυτόματα αναφύεται το ερώτημα: Ποιά μέθοδος ή τεχνική είναι η καλύτερη; Καλύτερη όμως σε τί;

Παρόμοια ερωτήματα έχουμε σε καθημερινή βάση στη ζωή μας όπως π.χ. ποιό μέσο μεταφοράς είναι το καλύτερο; Σίγουρα στην πόλη το τρένο, στο βουνό ένα αυτοκίνητο 4x4 ή ένα ελικόπτερο, στο χιόνι δε τα πέδιλα του σκί ή ένα ειδικό μηχανάκι (snowmobil)

Μια ακτινογραφία του κρανίου δεν χρησιμεύει για τη μελέτη του εγκεφάλου. Η καλύτερη επιλογή είναι η αξονική ή η μαγνητική τομογραφία. Αντίθετα για ένα κάταγμα στο χέρι ή στο πόδι με μιά απλή ακτινογραφία κάνουμε άριστα τη δουλειά μας.

Σε κλινικά ερωτήματα τα οποία αναφύονται από το ιστορικό του ασθενή καλείται να απαντήσει ο ακτινολόγος κάνοντας χρήση των μηχανημάτων της Ιατρικής απεικόνισης και έχοντας εκπαιδευτεί για να απαντάει στα τέσσερα βασικά ερωτήματα: τί, πώς, πότε και γιατί.

Ενδέχεται να χρησιμοποιηθεί κλασσική τεχνολογία ή πρόσφατη υψηλή τεχνολογία. Τα ανωτέρω αλληλοσυμπληρώνονται και δεν αντικαθιστούν η μία την άλλη. Εξάλλου, καμία μέθοδος δεν απαντά σε όλα και καμιά δεν προσφέρει την απόλυτη διάγνωση.

Τέλος, όλες οι μέθοδοι είναι «καλές». Σκοπός είναι να επιλεγεί η καταλληλότερη μέθοδος για την επίλυση ενός συγκεκριμένου κλινικού ερωτήματος.

ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΟΥ ΑΣΘΕΝΗ

Οι βασικές αρχές που διέπουν τα θεμελιώδη δικαιώματα του ασθενή είναι:

Το δικαίωμα για παροχή ιατρικής φροντίδας με διακριτικότητα και τον δέοντα σεβασμό.

Ο ασθενής έχει το δικαίωμα του σεβασμού του προσώπου του, της ανθρώπινης αξιοπρέπειάς του, της αναγνώρισης των κοινωνικών, πνευματικών και πολιτιστικών του πεποιθήσεων, καθώς και των πρακτικών, οι οποίες απορρέουν από αυτά, εφόσον δεν βλάπτουν άλλες ή δεν συγκρούονται με την θεραπεία.

Το δικαίωμα στην ενημέρωση.

Ο ασθενής έχει το δικαίωμα να πληροφορηθεί ο ίδιος ή ο νόμιμος αντιπρόσωπός του, για την κατάσταση της υγείας του με όρους κατανοητούς. Με αυτόν τον τρόπο, θα του επιτραπεί να σχηματίσει πλήρη εικόνα των ιατρικών παραμέτρων (διάγνωση, θεραπεία, πρόγνωση, επιλογές), των οικονομικών παραμέτρων (κόστος-όφελος), καθώς και των κοινωνικών παραμέτρων της κατάστασής του.

Έχει επίσης το δικαίωμα να γνωρίζει τα ονόματα και των ρόλο των ατόμων, τα οποία συμμετέχουν στην παροχή της ιατρικής του φροντίδας.

Το δικαίωμα της συγκατάθεσης.

Απαραίτητη προϋπόθεση για την εκτέλεση κάθε ιατρικής πράξης είναι η ύπαρξη συγκατάθεσης.

Ο ασθενής ή ο νόμιμος αντιπρόσωπός του έχει το δικαίωμα να ανακαλέσει ή να αρνηθεί μια διαγνωστική ή θεραπευτική πράξη. Σε επείγουσες καταστάσεις και εφόσον υπάρχει άρνηση, το θέμα παραπέμπεται στη δικαιοσύνη ή σε κάποια μορφή διαιτησίας.

Το δικαίωμα στο σχεδιασμό της φροντίδας και στην λήψη αποφάσεων.

Ο ασθενής ή ο νόμιμος αντιπρόσωπός του έχει το δικαίωμα να συμμετέχει σε κάθε επίπεδο του συστήματος ιατρικής φροντίδας, δηλαδή στον σχεδιασμό, τις εφαρμογές και στην αξιολόγηση των υπηρεσιών, καθώς και να λαμβάνει ο ίδιος αποφάσεις, οι οποίες είναι δυνατό να προδικάσουν τον μετέπειτα βίο του. Επιπρόσθετα, έχει το δικαίωμα της συμμετοχής στην συζήτηση ηθικών ζητημάτων, τα οποία τυχόν ανακύπτουν κατά τη διάρκεια της παρεχόμενης ιατρικής φροντίδας.

Το δικαίωμα στην προστασία των προσωπικών του δεδομένων.

Ο ασθενής έχει το δικαίωμα να κρατείται εμπιστευτικό κάθε στοιχείο ή έγγραφο από τον ιατρικό του φάκελο, καθώς και κάθε πληροφορία την οποία τυχόν έχει δώσει σχετικά με την προσωπική ή την οικογενειακή του ζωή.

Ειδικότερα, όταν ο ασθενής εισέρχεται σε ακτινολογικό τμήμα, θα πρέπει να αναμένει βάσει των ανωτέρω, έγκαιρη εξυπηρέτηση, ευγενική συμπεριφορά και σεβασμό της προσωπικότητάς του. Ο ασθενής προσερχόμενος στο ακτινολογικό έχει ήδη συναινέσει στην εκτέλεση της ακτινολογικής πράξης. Έχει το δικαίωμα να εκφράσει απορίες ή ανησυχίες σχετικές με την εξέταση και να ζητήσει απαντήσεις. Ακόμη, έχει το δικαίωμα να ενημερωθεί για τα αποτελέσματα της εξέτασης. Τέλος, με την είσοδό του στο ακτινολογικό, έχει το δικαίωμα της προστασίας του από την ακτινοβολία. Η ακτινολογική φροντίδα που θα του παρασχεθεί, θα πρέπει να επιτύχει τον κλινικό σκοπό με ελαχιστοποίηση της δόσης της ακτινοβολίας, δηλαδή όχι περισσότερη από την αναγκαία, η οποία παρέχεται από τα διαθέσιμα μέσα και την τεχνολογία.

ΟΙ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΑΣΘΕΝΗ

Οι υποχρεώσεις του ασθενή αποτελούν δείκτη της παρεχόμενης ιατρικής φροντίδας. Οι βασικές αρχές περιλαμβάνουν:

Υποχρέωση στην ενημέρωση.

Ο ασθενής έχει την υποχρέωση να παρέχει σαφείς και πλήρεις πληροφορίες σχετικές με το ιατρικό του ιστορικό, να εκφράζει στον ιατρό απορίες ή ανησυχίες του σχετικές με την θεραπεία και να τον ενημερώνει σε περίπτωση διακοπής της.

Σεβασμό στα δικαιώματα των άλλων.

Ο ασθενής έχει την υποχρέωση να είναι διακριτικός όσον αφορά στην ιδιωτική ζωή των άλλων ασθενών. Ο ίδιος, η οικογένειά του και οι φίλοι του έχουν την υποχρέωση να συμπεριφέρονται διακριτικά, συνετά και κατάλληλα στο προσωπικό του νοσοκομείου και στους άλλους ασθενείς.

Συμμόρφωση στους κανονισμούς.

Ο ασθενής έχει την υποχρέωση να ακολουθεί τους κανονισμούς του νοσοκομείου καθώς και τις ιατρικές οδηγίες και συμβουλές.

Συνεργασία στη λήψη αποφάσεων.

Ο ασθενής ή ο νόμιμος αντιπρόσωπός του οφείλει να είναι συμμέτοχος στη λήψη αποφάσεων και επιλογών σχετικά με την ιατρική του φροντίδα.

Ειδικότερα, με την είσοδό στο ακτινολογικό:

Α) ο ασθενής οφείλει να ενημερώνει και να παρέχει πρόσφατες ή παλιές ακτινολογικές εξετάσεις.

Β) γυναίκα σε αναπαραγωγική ηλικία οφείλει, πριν από την εξέταση, να ενημερώνει το γιατρό και τον τεχνολόγο εάν είναι ή ενδέχεται να είναι έγκυος για λόγους ακτινοπροστασίας του εμβρύου.

Γ) απαγορεύεται η είσοδος στους ακτινολογικούς θαλάμους σε ώρα εργασίας χωρίς την άδεια του υπεύθυνου προσωπικού.

Η ΕΓΓΡΑΦΗ ΣΥΓΚΑΤΑΘΕΣΗ

Η έγγραφη συγκατάθεση είναι μια διαδικασία στην οποία ο ασθενής, μετά από κατάλληλη ενημέρωση, δύναται να συμμετάσχει στις επιλογές γύρω από την ιατρική του φροντίδα.

Αυτή πηγάζει από τα νομικά και τα ηθικά δικαιώματα του ασθενή να γνωρίζει άμεσα τι του συμβαίνει μέσα στο σώμα του και από το ηθικό καθήκον του γιατρού να καταστήσει συμμέτοχο τον ασθενή στην παρεχόμενη προς αυτόν ιατρική φροντίδα.

Οι πληροφορίες που γνωστοποιούνται στον ασθενή και συζητούνται περιλαμβάνουν: την παρούσα κατάσταση του, το είδος της προτεινόμενης θεραπευτικής ή διαγνωστικής μεθόδου, τους κινδύνους οι οποίοι λογικά αναμένονται, άλλες επιλογές με τα σχετικά οφέλη και κινδύνους τα αποτελέσματα εάν η νόσος αφεθεί χωρίς θεραπεία και το αμετάτρεπτο της μεθόδου. Η περιγραφή των ανωτέρω να είναι με όρους κατανοητούς. Η έγγραφη συγκατάθεση είναι προαιρετική και όχι επιτακτική. Η λήψη της, αποτελεί ευθύνη του ιατρού ο οποίος θα εκτελέσει την διαγνωστική ή θεραπευτική επέμβαση.

Έγγραφη συγκατάθεση λαμβάνεται για μείζονες θεραπευτικές ή διαγνωστικές επεμβάσεις οι οποίες συνοδεύονται με υψηλή πιθανότητα κινδύνων.

Τέτοια είδη επεμβάσεων είναι όλες οι χειρουργικές επεμβάσεις οι οποίες γίνονται με γενική ή επισκληρίδειο αναισθησία και μερικές με τοπική αναισθησία.

Ειδικότερα στο ακτινολογικό ενδέχεται να ζητηθεί έγγραφη συγκατάθεση στις παρακάτω επεμβατικές ακτινολογικές πράξεις: στην αγγειογραφία, σε εμβολισμό ή διαστολή των αγγείων, στην τοποθέτηση ενδαγγειακών ενδοπροσθέσεων, σε διαδερμική βιοψία, στην λεμφαγγειογραφία, την μυελογραφία, βρογχογραφία και πιθανώς σε μείζονες ακτινολογικές εξετάσεις οι οποίες ενέχονται με την χρήση σκιαγραφικών μέσων.

Ιστορία της Ελληνικής Ακτινολογίας: η ακτινογραφία της.

3/15-1-1896*: Οι εφημερίδες Νεολόγος των Πατρών και Ακρόπολη ενημερώνουν το κοινό για την ανακάλυψη των ακτίνων Χ. Ο Νεολόγος των Πατρών έγραφε: 'Νέα αναγγέλεται εφεύρεσις ήτις θα αποτελέσει εποχήν εν τη ιστορία της ανθρωπότητος'. Η πολυποίκιλη εφημερίδα Ακρόπολη αφιέρωσε τμήμα της πρώτης σελίδας με τίτλο «σπουδαία ανακάλυψις». Στο Φυσιογνωστικό Τμήμα του Φιλολογικού Συλλόγου Παρνασός ο καθηγητής της Φυσικής του Πανεπιστημίου Αθηνών, Αργυρόπουλος, έδωσε την πρώτη επιστημονική διάλεξη για τη νέα ανακάλυψη και ενημέρωσε το επιστημονικό σώμα, για τα δικά του πειράματα τα σχετικά με τις ακτίνες Χ.

11/23-1-1896:

Την επόμενη ημέρα η εφημερίδα Ακρόπολις αναφέρει: Ο καθηγητής Αργυρόπουλος προέβει σε πειράματα...... και κατόρθωσε να αποτυπώσει τας γραμμάς των φωτογραφημένων οστών της χειρός.... ένεκα όμως πολλών ατελειών των οργάνων δεν επέτυχε τελείως.

15/27-1-1896: Η πρώτη ενημέρωση από τον Ιατρικό Τύπο της χώρας μας έγινε από το Περιοδικό Γαληνός. Τίτλος του άρθρου 'περί των ακτίνων του Roentgen και της φωτογραφήσεως του αοράτου'.

Με διαφορά δύο ημερών ακολουθεί το περιοδικό Ιατρική Επιθεώρησις, και με τίτλο στο άρθρο 'η διαμέσου στερεών σωμάτων φωτογράφησις'.

21-2/3-3-1896: Η πρώτη επιτυχής ακτινογραφία άκρας χειρός στη χώρα μας. Με τον τίτλο 'η πρώτη επιτυχία' η Ακρόπολη της επόμενης ημέρας γράφει: Είς το εργαστήριον του Αργυρόπουλου με τους βοηθούς του Κ. Μπασιά και Κ. Μπότση επέτυχαν σπουδαίως κατορθώσας να φωτογραφήσει τα οστά.

13-25/3/1896: Δημοσιεύεται στη χώρα μας από το περιοδικό Ιατρική Επιθεώρησις ολόκληρη η πρώτη ανακοίνωση του Roentgen.

1897: A. Ερχεται στη χώρα μας το πρώτο ακτινολογικό μηχάνημα από την Μ. Βρεττανία για τους τραυματίες του Ελληνοτουρκικού πολέμου.

Σε έγγραφη αναφορά του, Βρεττανός Ταγματάρχης σημειώνει τον φόβο των Ελλήνων στρατιωτών να εξεταστούν με το μηχάνημα, επεξηγεί δε ότι οφείλεται στην υπερβολική τους θρησκευτικότητα. Εχει καταχωρηθεί ως η πρώτη χρήση ακτινολογικού μηχανήματος σε καιρό πολέμου στον κόσμο.

Οι πρώτες ακτινογραφίες σε καιρό πολέμου στον κόσμο, ελήφθησαν από Βρεττανούς γιατρούς σε Ελληνες στρατιώτες, τραυματίες από τον πόλεμο του 1897. Το μηχάνημα είχε εγκατασταθεί στο Φάληρο.

Β. Από 7-30 Μαρτίου του 1897 το Βαρβάκειο λειτούργησε σαν πρόσκαιρο Στρατιωτικό Νοσοκομείο. Σύμφωνα με την έκθεση πεπραγμένων 'αι ακτίνες Χ ουδέν ωφέλησεν προς ανεύρεσιν της σφαίρας' αναφέρεται στην έκθεση.

1898: Α. Τοποθετείται το πρώτο ακτινολογικό μηχάνημα σε πολιτικό Νοσοκομείο της χώρας μας στο Δημοτικό Νοσοκομείο Πατρών, δωρεά του Δ.Κόλλα.

Στις 31/3/12 Απριλίου του 1898 ο καθηγητής Αργυρόπουλος έκανε επίδειξη του μηχανήματος και ανακάλυψε μια σφαίρα στο μηρό του τραυματισθέντος. Εκτοτε το μηχάνημα αυτό, φαίνεται ότι δεν χρησιμοποιήθηκε άλλη φορά.

Β. Η πρώτη επίδειξη ακτινογραφιών στην Ιατρική Εταιρεία Αθηνών, έγινε στις 12-24/3/1898 από το χειρουργό Δ. Κόκκορη. Οι ακτινογραφίες ελήφθησαν στο εργαστήριο Φυσικής από τον καθηγητή Αργυρόπουλο.

Γ. Πρακτικά Συνεδρίασης 253,19 Οκτωβρίου 1898, του Δ.Σ. του Ευαγγελισμού. '....... απεφασίσθη όπως οι εξεταζόμενοι δια του μηχανήματος Ρέγκεν (!) καταβάλωσιν δρ. 10 δι΄ εκάστην εξέτασιν, όπως δια του ποσού τούτου συντηρείται και επισκευάζεται....' Είναι σημαντική πληροφορία ότι ο 'Ευαγγελισμός' έχει ήδη ακτινολογικό μηχάνημα σε λιγότερο από τρία χρόνια από την ανακάλυψη των ακτίνων Roentgen.

1905-1906: Δημοσιεύονται οι πρώτες πιθανώς Ελληνικές ακτινολογικές εργασίες σε ξένα περοδικά όπως το Archive d' electricite Medicule από τον Δ. Βασιλειάδη.

1906: Η πρώτη Ιατρική ανακοίνωση σε συνέδριο με θέμα τις ακτίνες Rontgen έγινε στο 5ο Παννελήνιο Ιατρικό Συνέδριο στις 16-28/4/1906 από το Χρυσοσπάθη και η οποία προκάλεσε μεγάλη αίσθηση.

Παρουσίασε φωτογραφίες κατάγματος βραχιονίου, ξένου σώματος στον οισοφάγο (οδοντοστοιχία), τραυματισμό από κυνηγετικό όπλο όπου καταμετρήθηκαν τα σκάγια στην ακτινογραφία.

1911: Εγκαθίστανται ακτινολογικό μηχάνημα στο 2ο Στρατιωτικό Νοσοκομείο.

1917: Ιδρύεται η πρώτη αντιπροσωπεία ακτινολογικών μηχανημάτων στη χώρα μας από τον J. Cosic για την εταιρεία Sanitas.

1923: Α Τα πρώτα επίσημα μαθήματα ακτινολογίας στη χώρα μας έγιναν στο Νοσοκομείο 'Ανδρέας Συγγρός' από τον Ευτύχιο Χαρτ.

Β Εμφανίζεται για πρώτη φορά ο όρος ακτινολογία από τον Ε. Χαρτ και ένα χρόνο αργότερα από τον ίδιο ο όρος ακτινογιαγνωστική

Γ Πρώτη αναφορά της βιολογικής δράσης των ακτίνων Χ από τον Ε.Χαρτ σε βιβλίο του.

1926: Η πρώτη ανακοίνωση 'ακτινοδιαγνωστική της χοληδοχου κύστεως' από τον Σ. Γκορίτσα

1927: Πρώτη ανακοίνωση 'Περί σκιαγραφικής διαγνωστικής των ουροφόρων οδών' από τον Ζ. Καίρη.

1930: Δημοσιεύεται ο νέος τότε νόμος περί ιατρικών αμοιβών. Η τηλεακτινογράφηση ετιμάτο 500-600δρχ.

1933: Ίδρυση της Ελληνικής Ακτινολογικής Εταιρείας

Εκδίδονται τα πρώτα αυτοτελή ακτινολογικά βιβλία. Από τον Μ. Καρζή ακτινολογική διαγνωστική και από τον Ι. Γούναρη ακτινοδιαγνωστική του κυκλοφορικού συστήματος.

1938: Κατοχύρωση της ακτινολογίας σαν ειδικότητα. Αναγκαστικός νόμος 1461.

1947: Ίδρυση αυτοτελούς έδρας της Ακτινολογίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών.

1951: Στις 29 Οκτώβρη έγινε η πρώτη επιστημονική συνεδρίαση της Ακτινολογικής Εταιρείας.

1968: Εναρξη έκδοσης του περιοδικού Ελληνική Ακτινολογία

1972: Οργανώθηκε το πρώτο Πανελλήνιο Ακτινολογικό Συ